Afsluiten in stijl

Lieve allemaal,


Op het moment zitten wij heerlijk relaxt onder een palmboom aan het strand bruut te chillen. We vonden dit een goed moment om jullie nog even bij te praten over de laatste weken.

Vorige keer zijn we geëindigd met een cliffhanger waar menig Hollywood film jaloers op zou zijn: Er waren jurkjes in de maak... Na wat frustraties bij de kleermaker over zijn werktempo was dan toch eindelijk het moment daar: Passen!! Onze twijfels waren in een klap weg toen we elkaar zagen in onze ‘African dresses’. Onze tailor geschoold in Milaan heeft zijn belofte meer dan waargemaakt en we zijn er erg blij mee! We konden al snel schitteren in het openbaar met onze jurkjes toen we uitgenodigd werden voor een naming ceromony voor het kind van een van de dokters. Kindjes krijgen hier pas 40 dagen na hun geboorte hun naam. Als ze deze periode hebben overleefd zullen ze een gezonde toekomst tegenmoet gaan. Stipt om 9 uur waar wij aanwezig, helaas hadden we geen rekening gehouden met het Afrikaanse half uurtje en de blijde moeder in pyjama was ietwat verbaasd toen ze ons opgedoft en wel voor de deur zag staan. Of we ook nog ontbijt wilden? De namen van het dochtertje waren voor ons te moeilijk om te onthouden, maar het was erg speciaal om zo deze ceromonie een keer bij te wonen.

In het ziekenhuis hebben we ook weer het nodige meegemaakt. Annerie is na de vorige update van de vrouwenafdeling naar de maternity en labour afdeling geswitched. Hier heeft ze een aantal bijzondere bevallingen meegemaakt. Ook was ze erg verbaasd over de manier waarop hier met afwijkingen bij pasgeboren kindjes werd omgegaan. Dit werd duidelijk toen een kindje met een hazenlip ter wereld kwam en meteen bij de moeder werd weggehaald. Pas na uren mocht ze haar zoontje in de armen nemen en barstte ze in tranen uit. Later zag Annerie moeder toch heel zorgzaam met haar kindje omgaan, gelukkig. Ook blijkt het geen uitzondering te zijn als twee vroedvrouwen met kracht tegelijkertijd aan het hoofd van het kindje trekken om het zo geboren te laten worden. Toch anders dan we gewend zijn. Isabelle is na de vorige update nog wat langer op de kinderafdeling blijven hangen. Hier heeft ze veel poli zelf kunnen doen en héél veel kindjes behandeld voor malaria. De laatste twee weken heeft ze op de mannen-afdeling gestaan en ook poli mee gedaan. De interne tak blijkt toch niet helemaal haar ding te zijn, maar toch veel gezien en geleerd. Op de poli wel de nodige frustraties gehad met patienten die op alle vragen ‘ja’ zeiden, maar ook deze mensen heeft ze zo goed mogelijk proberen te helpen.
Ook buiten het ziekenhuis hebben we nog wat medische activiteiten ondernomen. We zijn met Jeff meegeweest om HIV voorlichting op een school te geven. Isabelle bloeide helemaal op met alle leergierige kiddo’s voor zich. Al was het uitleggen van correct condoomgebruik aan een klas met leeftijden tussen 4 en 14 jaar wel een educatieve uitdaging. Wederom: jong geleerd is oud gedaan. Annerie gaf nog een fantastisch optreden weg over stigmatisering van mensen met HIV waar de hele klas dubbel om lag. Hopelijk onthouden onze luisteraars hier iets van.

De weekendjes hebben wederom goed doorgebracht. We zijn nog een keertje naar Techiman geweest en hebben daar per ongeluk een klooster bezocht. Hier was een schattige, mollige monnik die ons heeft rondgeleid over het terrein en de nabijgelegen rotsen. Ook hier weer prachtig uitzicht over de omgeving. Daarna gingen we verder op zoek naar de plek die we eígenlijk wilden bezoeken. Dit nog gevonden en met 2 jonge gidsen achterin de laadruimte van een mini-auto gingen we over een hobbelweg richting de ‘sacred grove’: een mooi stuk jungle, geschiedenisles en een hele hoop vleermuizen kwamen aan ons voorbij.
Het laatste gezamenlijke weekend met de co’s uit Techiman hebben we in Sunyani doorgebracht. We hebben lekker gegeten in het Eusbett hotel, al had Annerie hier helaas een beetje pech met de bediening aangezien én haar eten én haar cocktail vergeten werd. Nadat dit foutje was gecorrigeerd hebben we nog leuk staan kletsen met een filmploeg van Hart van Nederland die ook toevallig in het hotel waren. We wilden eigenlijk nog op stap gaan naar een club, maar de hotelbar van het Eusbett klonk zo gezellig dat we daar zijn blijven hangen. Samen met de cameraman en een van de presentatrices van HvNL hebben we onze dansmoves kunnen showen.

Een heugelijk feit dat we hier niet mogen vergeten is de 26e verjaardag van Isabelle die we in het Ghanees gevierd hebben. Ontbijt op bed, heus zangtalent van Annerie en veel berichtjes uit Nederland maakten dit tot een goed begin van de dag. ’s Avond hebben we samen met de nurses uit Nederland champagne gedronken, cakejes gegeten en een feestmaal gekookt. Naar het schijnt zijn er nog steeds wat verjaardagskaarten onderweg.

Andere hoogtepunten van de afgelopen tijd waren het eten bij Elizabeth thuis, onze surprise avond met de Nederlandse nurses, ons afscheidsfeestje en het weeshuis dat op de laatste dag in Berekum door Annerie ontdekt werd.

Zoals gezegd zitten we op dit moment aan de kust waar we de laatste dagen samen hebben doorgebracht. Annerie zal morgenavond naar huis vliegen en overmorgen weer in de kou staan. Isabelle hoeft gelukkig niet alleen achter te blijven in Ghana, want morgenavond komt Martijn in Ghana aan om dan nog 4 weekjes samen vakantie te vieren met haar.


Bij deze nemen we afscheid van jullie, wij genieten nog even van het warme weer hier en we zien jullie snel weer in Nederland!!


Annerie&Isabelle


Wist-je-dat:
- Annerie op haar allerlaatste dag als coassistent geen één patient zelf heeft gezien.
- Twi nog steeds een onbegrijpelijke taal voor ons blijft.
- Het om half zes ’s ochtends al wemelt van de mensen op straat, terwijl dit voor ons écht te vroeg was.
- Vijf Ghanese films achter elkaar in de bus killing is.
- Isabelle erg goed is in passende cadeaus uitzoeken voor Sinterklaas.
- We met zijn tweeën in drie maanden tijd 2,5 kg hazelnootpasta naar binnen hebben gewerkt.
- We ondanks onze uitgebreide zoektocht er al die tijd niet in zijn geslaagd om pindakaas te vinden ter afwisseling van bovenstaande.
- Onze bananen-tax ook met vlag en wimpel bereikt is.
- De vraag “are you twins?” tot onze verbazing wederom populair is onder de Ghanese geïnteresseerde mede-mens.