Vietnam

Hallo allemaal,

Het lijkt alweer enorm lang geleden dat we in Cambodja zaten, dus is het ook enorm lang geleden dat wij jullie een update hebben gegeven! We zitten op het moment in Vietnam en hebben hier al een heleboel gezien en gedaan. We zullen het weer chronologisch proberen te houden:

Na Siem Reap zijn we teruggegaan naar Phnom Penh en vanuit daar zijn we met de bus naar Ho Chi Minh City gegaan, de hoofdstad van Vietnam. Het was meteen duidelijk dat we in een ander (lees: rijker) land terecht waren gekomen. Mensen zitten hier gewoon met z'n tweeen op een scooter in plaats van met zijn zessen, er rijden geen tuktuks rond en afdingen gaat duidelijk moeilijker. Toen we opzoek waren naar een guesthouse in de stad waarschuwde een botte Vietnamees ons voor al het gevaar in de stad. Gelukkig vonden wij een slaapplek die werd bewaakt door maar liefst vier bejaarden. Totaal op ons gemak konden we de stad verkennen. Al bleek dit moeilijk dan gedacht, aangezien het een opgave was om de straat over te steken. De hoeveelheid scooters dat de weg onveilig weet te maken is gigantisch, en zelfs op de stoep ben je niet veilig. Toen wij verdwaald en verward rondkeken werden we door een vrouw aan de hand genomen en de straat over geloodst. Ons doel was het War Remnant Museum, maar toen we deze eenmaal gevonden hadden bleek het daar lunchpauze te zijn. Een cyclo-driver wist hier aardig gebruik van te maken, en heeft met ons, opgepropt in een zitje wat duidelijk voor een persoon bestemd is, zijn maandloon in een uur bij elkaar gefietst. Wij hebben vooral moeten lachen. Al werden we een beetje bang toen hij zichzelf fooi begon toe te eigenen. We hebben het geld uit zijn handen getrokken en zijn ijskoffie gaan drinken op kleine plastic kinderstoeltjes die hier echt voor volwassenen zijn. De dag hebben we afgesloten met een Water Puppet Show: poppenkast in het water. Samen met een Chinese groepsreis en een heleboel telelenzen hebben we zitten genieten van dit kinderschouwspel. Deze keer niet op kleine plastic stoeltjes.
Andere hoogtepunten in de hoofdstad waren een enorm shop-paradijs (iets boven ons budget), een markt (in ons budget) en het Reunification Palace (waar we ons kostelijk hebben vermaakt in de schuilkelder met zijn oude kluizen, landkaarten en grote rode knoppen waar je niet op mocht duwen).

Hierna gingen we eindelijk naar het strand! We hebben hier goed aan ons kleurtje kunnen werken en werden vergezeld door twee kwijlende, dikke honden. In de buurt van Mui Ne (het stadje) waren de witte en rode zandduinen. Om 4:10 uur in de ochtend ging de wekker. Vol goede moed en slaap in de ogen stapten we in een jeep om de zonsopgang hier te gaan bekijken. Jammer genoeg hebben we alleen heel veel wolken gezien, maar het bleef mooi! Om 7:30 zaten we al op plastic sleetjes om van de duinen af te razen. De snelheid viel enigszins tegen.. De hopen zand in onze schoenen niet.

Na deze hitte was het een kleine shock om terecht te komen in de regen en kou in het bergdorp Dalat. Met alle warme kleren die we bij ons hadden, en een beeldschone poncho aan hebben we het stadje verkend. Die dag was het Sinterklaas, wat we niet aan ons voorbij konden laten gaan! Gewapend met een zak pepernoten van thuis gingen we met twee andere reizigers warme chocomel drinken. Het was een uitdaging om het begrip 'Sinterklaas', en vooral het begrip 'zwarte piet' aan hen uit te leggen. Maar we hebben een mooie avond gehad, inclusief buikpijn.
De volgende dag zijn we achterop de motor gestapt bij twee Easy Riders. Zo konden we de omgeving van Dalat bekijken, wat meer dan moeite waard was! Overal waren koffieplantages en bloemen. Ook hebben we de echte Dalat koffie en hun rijstwijn mogen proeven. Het Engels van onze gidsen was niet altijd even goed wat soms voor de nodige (grappige) verwarring zorgde. Wel is ons Vietnamees een stuk uitgebreider geworden.

Hoi An is de plek waar we al weken naar uitkeken. Hoi An is ook de plek die onze bankrekening heeft geplunderd. Hoi An is de plek waar we kleren konden laten maken! Na 16 verschillende pasronden slepen we ons een breuk met onze nieuwe gardarobe. Maar we zijn tevreden! Voor het idee even een klein overzicht van een dag in deze stad: ontbijt - passen - koffie drinken - passen - fietsen naar het strand en terug - passen - meer koffie drinken - passen - avondeten - passen en eindelijk hebben.

Aangezien de busreis deze keer gelukkig erg kort was konden we 's middags al in Hue rondkijken. Op de fiets waagden we ons over een brug met meer scooters dan Nederland inwoners heeft. Na het geshop hadden we het idee dat we weer iets cultureels moesten doen en we hebben een oude ommuurde stad bekeken. 's Avonds zijn we iets gaan eten en drinken in een barretje waar ze de meest uitgebreidde menu-kaart ooit hadden; alleen de eerste scan-ronde duurde al een uur.
Echte Nederlanders dat we zijn, hebben we de dag daarna weer een fiets gehuurd om de omgeving van Hue te bekijken. We werden vergezeld door een Canadees die het fietsen iets minder vaardig was dan ons. Met een man bij ons hoopte Annerie zelf de kaart niet te hoeven lezen. Valse hoop, aangezien zijn richtingsgevoel nog minder was dan dat van Isabelle. We zijn langs verschillende bezienswaardigheden gefietst en hebben onze honger gestild bij een lokaal restaurantje waar we letterlijk met handen en voeten duidelijk moesten maken dat we honger hadden. Na een verhelderende tekening kregen we toch een kommetje soep.

We konden eerst lekker uitslapen en rustig onze tassen inpakken voordat we wederom de bus instapten voor een dodelijke busreis van 14 uur. Gelukkig hadden we deze keer de slaapbus en viel het allemaal mee. Eenmaal in Hanoi aangekomen besloten we onze reis zelfs te verlengen door meteen door te gaan naar Cat Ba Island, Halong Bay. Volgens de Lonely Planet zou dit ons ongeveer 4,5 uur kosten. Wat de Lonely Planet niet kon voorspellen was dat wij werden ingedeeld bij een hele dag-tour met als eindbestemming het eiland rond een uur of zeven 's avonds. De tour bleek uiteindelijk heel leuk te zijn: we voeren op een boot rond tussen alle enorme rostformaties die hier in de zee staan. Met als tussenstop een grot die ze hadden uitverlicht zoals een discotheek wordt verlicht in Nederland.
Afgelopen nacht hebben we heerlijk geslapen en morgen gaan we weer wat adrenaline door ons lichaam pompen want we gaan rotsklimmen! Hoe dat was horen jullie de volgende keer weer..

Veel groetjes,

Isabelle en Annerie